سوراخ کردن در نفت و گاز چگونه کار می کند؟

سوراخ کردن چاه صرفاً به معنای ایجاد سوراخ هایی در پوشش و سیمان است تا امکان ارتباط بین چاه و سازند را فراهم کند.

پس از حفر چاه و نصب پوشش، سیالات سازند از جمله هیدروکربن ها قادر به حرکت به داخل چاه نیستند و به همین دلیل است که سوراخ کردن همیشه قبل از شکستگی یا عملیات تولید انجام می شود.

رایج ترین روش های سوراخ کردن

سه روش متداول برای ایجاد سوراخ در چاه عبارتند از سوراخ کردن با جت، جت ساینده و استفاده از سوراخ کننده گلوله.

سوراخ کردن جت

سوراخ کردن جت با استفاده از مواد منفجره شکلی انجام می شود که هنگام انفجار امواج فشاری ایجاد می کنند.

این امواج فشار هر چیزی را که در مسیر خود قرار دارد از جمله پوشش و سیمان را فشرده می کند و کانال هایی ایجاد می کند که امکان ارتباط بین چاه و شکل گیری را فراهم می کند.

تفنگ‌های سوراخ‌کننده‌ای که آن مواد منفجره را نگه می‌دارند معمولاً در چاه روی سیم، لوله یا لوله‌های سیم پیچی کار می‌کنند.

یکی از مزیت های اصلی استفاده از لوله برای انتقال تفنگ های سوراخ کننده به داخل چاه، توانایی فرو رفتن در عمق چاه های با انحراف زیاد است.

این روش استفاده از لوله برای انتقال تفنگ های سوراخ کننده به داخل چاه TCP نامیده می شود که مخفف عبارت tubing-conveyed perforating است.

دلیل اینکه سیم سیم در برخی از چاه ها ایده آل نیست این است که یک کابل فلزی انعطاف پذیر است در حالی که لوله های سیم پیچ بسیار سفت تر است و امکان انتقال نیرو بهتر به ابزار را فراهم می کند.

از طرف دیگر Wireline برای رسیدن به عمق هدف در چاه های افقی به پمپی با سیال نیاز دارد.

سوراخ کردن جت ساینده

سوراخ کردن با استفاده از جت ساینده با پمپ کردن مخلوطی از مایع، ماسه و مواد شیمیایی از طریق نازل انجام می شود که سوراخی در پوشش ایجاد می کند.

جت ساینده معمولا با استفاده از لوله های سیم پیچی انجام می شود.

عیب جت ساینده این است که معمولاً بسیار کندتر است و به تجهیزات بیشتری نسبت به سوراخ کردن جت با مواد منفجره نیاز دارد.

مزیت این است که می توانید سوراخ هایی با اندازه بزرگتر با حداقل آسیب سازند ایجاد کنید.

سوراخ کننده گلوله

یکی دیگر از روش‌های سوراخ‌کاری که دیگر چندان رایج نیست، استفاده از تفنگ گلوله‌ای است که با شلیک گلوله‌هایی با طراحی خاص، سوراخ‌هایی در بدنه ایجاد می‌کند.

یکی از چالش‌های سوراخ‌کننده‌های گلوله این است که گلوله‌ها در ساختار باقی می‌مانند و مناطقی با نفوذپذیری کم ایجاد می‌کنند که می‌تواند تأثیر منفی بر تولید داشته باشد.

سوراخ‌کننده‌های گلوله نیز باعث ایجاد شکستگی‌های نامطلوب در سیمان می‌شوند.

سایر روش‌های سوراخ‌کاری که چندان رایج نیستند، استفاده از لیزر، جت آب، پمپاژ اسید و استفاده از کاترهای مکانیکی است.