بسته بندی قابل بازیابی چگونه کار می کند?
بستهبندیهای قابل بازیابی معمولاً برای کاربردهای زیر استفاده میشوند:
لتکمیل عمر کوتاه
لجایی که احتمالاً کارهایی وجود دارد که به دسترسی کامل به سوراخ نیاز دارند.
لتکمیل های چند منطقه ای برای تفکیک ناحیه ای.
لفشار سیمان
لتشخیص نشت بدنه
لدر شرایط خوب نسبتاً ملایم.
مکانیسم های تنظیم و رهاسازی
مکانیسم تنظیم عموماً شامل یک گیره J، یک پین برشی یا سایر آرایش کلاچ است که به بستهبندی اجازه میدهد تا درگیر شود. مکانیسم های مختلف به کار گرفته شده با تعدادی روش مختلف، از جمله حرکت به سمت بالا یا پایین، قرار دادن وزن بر روی بسته بندی، کشش کشش در لوله، یا چرخش به راست یا چپ، فعال می شوند. بستهکنندههای قابل بازیابی هیدرولیکی با فشار داخل لوله با استفاده از شاخههای پمپ خارج، شاخههای سیمی یا توپهای خروجی تنظیم میشوند. مکانیسمهای آزادسازی روی یک بستهبندی قابل بازیابی شامل طیف گسترده دیگری از روشهای فعالسازی است–پیکاپ مستقیم، چرخش به راست یا چپ، شل شدن و سپس برداشتن، یا برداشتن به پین های برشی. برای انتخاب نوع خاصی از مکانیسم تنظیم یا رهاسازی، لازم است شرایط موجود در چاه خاص هنگام تنظیم بستهکننده و عملیات پیشبینیشده در طول ماندن آن در چاه را بدانید.
مزایا و معایب
مزیت اصلی پکرهای قابل بازیابی این است که می توان آنها را بدون از بین بردن بسته بندی بازیابی کرد. این باعث صرفه جویی می شوددکل حفاریزمان و هزینه تعویض بسته بندی اگر بستهبندی قدیمی در شرایط مکانیکی رضایتبخش باشد و خورده نشده باشد، میتوان آن را تعمیر کرده و مجدداً در چاه اجرا کرد. با این حال، بستهبندیهای قابل بازیابی بیشتر از نوع دائمی هزینه دارند. گاهی گیر می کنند (چسبیدن لوله) و توسط ابزارهای بازیابی معمولی قابل بازیابی نیست. در این حالت آنها باید آسیاب شده و با ضربه ی مخروطی بازیابی شوند. بستهبندیهای قابل بازیابی معمولاً زمان بیشتری برای آسیاب میبرند (عملیات آسیاب) نسبت به نوع دائمی چون لغزش آنها از فلز سخت تری ساخته شده است.
زمان ارسال: فوریه-06-2024