پکرها دستگاه‌های حفره‌ای هستند که در عملیات‌های مختلف مداخله و تولید برای ایجاد ایزوله بین لوله و پوشش استفاده می‌شوند.
این دستگاه ها هنگامی که در یک سوراخ اجرا می شوند قطر کمی دارند اما بعداً وقتی به عمق هدف رسیدند منبسط می شوند و برای ایجاد انزوا به بدنه فشار می آورند.
بسته‌کننده‌های تولیدی برای محکم کردن لوله‌های تولید در چاه و ایجاد انزوا برای حلقۀ لوله/پوشش پس از حفاری و تحریک چاه استفاده می‌شوند.
با جلوگیری از تماس سیالات چاه با پوشش و ایجاد خوردگی می توان عمر آن را افزایش داد.
معمولاً تعویض لوله های تولیدی بسیار ساده تر از تعمیر پوشش آسیب دیده است.
پکرها همچنین اغلب برای عملیات های مختلف تکمیل چاه مانند شکستن، اسیدی کردن یا سیمان کردن استفاده می شوند.
در این کاربردها، بسته بندی معمولاً در یک سوراخ به عنوان بخشی از مجموعه سوراخ پایین اجرا می شود.
پس از اتمام عملیات (مثلاً منطقه شکسته شده است) بسته بندی تنظیم نشده است و ابزار می تواند به منطقه بعدی منتقل شود.
اجزای اصلی Packer چیست؟
سنبه - بدن بسته بندی
لغزان - برای چسباندن به قطر داخلی (ID) بدنه و جلوگیری از حرکت بسته بندی استفاده می شود.
عنصر بسته بندی - معمولاً عنصر لاستیکی که جداسازی را فراهم می کند. این عنصر زمانی گسترش می یابد که بسته بندی به عمق مورد نظر برسد و تنظیم شود.
مخروط - عنصری که هنگام اعمال نیروی خارجی به لغزش ها فشار می آورد.
حلقه قفل - هنگام حذف یک نیروی خارجی از بسته‌بندی جلوگیری می‌کند.
انواع بسته بندی
بسته بندی ها به دو نوع اصلی تقسیم می شوند: دائمی و قابل بازیابی.
پکرهای دائمی در عملیاتی استفاده می شوند که نیازی به حذف فوری بسته بندی ندارند.
آنها آب بندی بهتری نسبت به بسته بندی های قابل بازیابی دارند و معمولاً ارزان تر هستند.
در صورت نیاز، بسته‌کننده‌های دائمی را می‌توان با آسیاب کردن با لوله‌های سیم پیچی جدا کرد.
معمولاً در چاه های با دمای بالا و فشار بالا، پکرهای دائمی ترجیح داده می شود.
بسته‌کننده‌های قابل بازیابی را می‌توان با اعمال نیروی خارجی بر روی آنها به راحتی جدا کرد و دوباره از آنها استفاده کرد.
آنها اغلب برای عملیات مداخله خوب استفاده می شوند که در آن مناطق خاص باید چندین بار در طول عملیات ایزوله شوند.
زمان ارسال: مارس-14-2024
